Haar eerste schooldag. Niet haar eerste schooldag ooit, want in maart startte Astrid in de peuterklas bij de allerliefste juf die je je maar kan inbeelden.
Toen maakte ik voor Astrid een eerste schooldagjurk, hoewel het niet begin september was. Toch een een mijlpaal, die eerste schooldag ooit, dus wou ik persé een mooie jurk voor haar maken.
Maar net een jaar geleden postte ik mijn vorige bericht. Ik word er haast nostalgisch van, denkend aan dat peutertje van twee dat zopas een kleuter van 3 werd. Megatrots was ze dat ze jarig was. Het was een feest met de grote F.
Voor de gelegenheid maakte ik terug haar jurk. Niet dat ik in tussentijd stilgezeten heb op naaigebied, hoor. Ik had alleen geen zin in het bloggen. Dus rolden er in het voorbije jaar heel wat stuks van onder de machine, zonder woorden. Ik ga proberen wat bij te benen in de volgende weken en weer wat vaker achter de pc te kruipen om te bloggen.
Radiostilte. Een mooi woord. Een woord dat zoveel wil zeggen als ‘laat me nu allemaal eens even gerust’. Iedereen zal dat wel eens hebben zeker? Druk op het werk, weinig tijd met een drukke peuter in huis, proberen te genieten waar we kunnen… Niet dat ik stilgezeten heb, in tegendeel. Het enige waar ik mijn gedachtenstroom volledig mee kan stil leggen is een date met de naaimachine. En de kabouter heeft af en toe nood aan iets nieuws, dus… Met het mooie weer, werden er al wat shortjes gemaakt, waarover later meer.
Tijd is eindeloos en toch zo schaars. Ik ben wellicht niet de enige die het zo ervaart. Dat kleine meisje van ons ‘groeit dat ze wikkelt’ en beleeft zo veel nieuwe dingen dat ik de tijd vaak stop zou willen zetten. Helemaal nieuw voor haar is Sinterklaas. Vorig jaar was ze maar een ieniemienie baby, maar deze keer beleeft ze het echt.
Koudere nachten vragen om aangepast slaapgerief. Ik kocht enkele pyjama’s maar die werden ondertussen te klein en de volgende maat is nog te groot (lees: patattenzak), dus zat er niks anders op dan zelf aan de slag te gaan.