Een tijdje geleden ontdekte ik Lillestof en ik geef toe dat ik meteen zot was van al die fijne, kleurrijke  en vrolijke stoffen.  Ik kon het niet laten en kocht 2 stofjes (ik heb me dus écht ingehouden, hé!)

Omdat ik maar geen nieuw slaapjurkje vond dat me aanstond, besloot ik dan maar om er zelf eentje te maken en daarvoor leek het flamingostofje mij ideaal. Ik schuimde het net af op zoek naar een patroon, maar ik vond niks naar mijn zin. Ik haalde dan maar een slaapkleed uit mijn kast en tekende er een patroon van. Er zat niks anders op. Best wel spannend, want ik had geen idee hoe het ging uitdraaien.
Alles ging prima, vlot zelfs -tot mijn verbazing-. Ik heb alleen wat gesukkeld met de elastische biais.  Weer een ‘eerste’ voor mij en een beetje veel geklungel. Vandaar de 1000 spelden (nu ja, 1000 is misschien ietwat overdreven…) , en toen nog ging het moeizaam.

 

Dat ik het in een rondje moest naaien lukte nog aan de halslijn, maar de mouwen …  Pfft, klungelsmurf was er niks bij vergeleken! Met het gezegde ‘haast en spoed …’ in mijn achterhoofd ben ik dan maar aan een slakkentempo aan het stikken gegaan. Mét resultaat!
waanzinnig veel spelden, maar niet overbodig
Ik moet wel wat gevloekt hebben, gezien onze kater Gorki bezorgd kwam kijken of hij niet kon helpen.
“Do you my need assistance?”
Mijn eerste helemaal-alleen-project (zonder patroon) is feit. Yihaa! Dat de mouwen maar 3/4 zijn i.p.v. lang, zien we maar even over het hoofd. De immer aandachtige zelf is een beetje te zuinig geweest in stof bestellen, haha. Dus zat er niks anders op dan de mouwen korter te maken.  -Note to self: niet zo gierig willen zijn en volgende keer meer stof bestellen.- Voor de rest ben ik natuurlijk fier dat het experiment gelukt is.  Nu kan ik fleurig gaan slapen. 🙂
Patroon: zelf getekend (how cool is that?)
Stof: Lillestof Aloha flamingo

1 reactie op Het verhaal van de duizend spelden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *